ਅਜੂਬੇ ਹੋਰ ਵੀ ਨੇ ਜੀ ਇੰਡੀਆ ਵਿਚ :: ਲੇਖਕ : ਗੁਰਮੀਤ ਸਿੰਘ ਬੇਦੀ

ਹਿੰਦੀ ਵਿਅੰਗ : ਅਜੂਬੇ ਹੋਰ ਵੀ ਨੇ ਜੀ ਇੰਡੀਆ ਵਿਚ :: ਲੇਖਕ : ਗੁਰਮੀਤ ਸਿੰਘ ਬੇਦੀ
gurmitbedi@gmail.com

ਅਨੁਵਾਦ : ਮਹਿੰਦਰ ਬੇਦੀ ਜੈਤੋ। ਮੁਬਾਇਲ : 94177-30600.

ਆਪਣਾ ਤਾਜ ਮਹਿਲ ਦੁਨੀਆਂ ਦੇ ਸੱਤ ਅਜੂਬਿਆਂ ਵਿਚ ਗਿਣਿਆ ਜਾਣ ਲੱਗ ਪਿਆ, ਇਸ ਲਈ ਅਖ਼ਬਾਰ ਵਾਲਿਆਂ ਤੇ ਮੋਬਾਇਲ ਵਾਲਿਆਂ ਦਾ ਸਪੈਸ਼ਲ, ਕੋਟਿ-ਕੋਟਿ, ਧੰਨਵਾਦ ਜੀ ! ਜੇ ਇੰਡੀਆ ਵਿਚ ਮੀਡੀਆ ਤੇ ਮੋਬਾਇਲ ਨਾ ਹੁੰਦੇ ਤਾਂ ਲੋਕਰਾਜ ਦੇ ਵਾਸੀ ਲੋਕਾਂ ਦੀ ਆਵਾਜ਼ 'ਵਰਡ ਅਜੂਬਾ ਸਲੈਕਸ਼ਨ ਕਮੇਟੀ' ਤਕ ਕਿੰਜ ਪਹੁੰਚਦੀ (ਇੱਥੇ ਤਾਂ ਆਵਾਜ਼ ਸਰਕਾਰ ਦੇ ਕੰਨਾਂ ਤਕ ਪਹੁੰਚ ਜਾਏ ਤਾਂ ਇਹ ਵੀ ਇਕ ਅਜੂਬਾ ਈ ਹੁੰਦਾ ਏ ਜੀ।) ? ਪਬਲਿਕ ਦੀ ਆਵਾਜ਼ ਦੁਨੀਆਂ ਤੀਕ ਨਾ ਪਹੁੰਚਦੀ ਤਾਂ ਦੁਨੀਆਂ ਵਾਲਿਆਂ ਨੂੰ ਇਹ ਕਿੰਜ ਪਤਾ ਲੱਗਦਾ ਬਈ ਇੰਡੀਆ ਵਿਚ ਭਾਵੇਂ ਪੁੱਤਰ ਰਤਨ ਦੀ ਚਾਹਤ ਵਿਚ ਲੋਕ ਆਪਣੇ ਪਿਆਰ ਦੀ 'ਫ਼ੀ-ਮੇਲ' ਨਿਸ਼ਾਨੀ ਗਰਭ ਵਿਚ ਹੀ ਖ਼ਤਮ ਕਰ ਦੇਂਦੇ ਨੇ ਪਰ ਸ਼ਹਿਨਸ਼ਾਹ ਦੀ ਪ੍ਰੇਮ ਨਿਸ਼ਾਨੀ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਦਿਲ ਵਿਚ ਵਸਾਅ ਕੇ ਰੱਖਦੇ ਨੇ। ਯਾਨੀ ਇੰਡੀਆ ਵਾਲਿਆਂ ਦੇ ਪ੍ਰੇਮ ਦੇ ਮਾਮਲੇ ਵਿਚ ਵੀ ਦੂਹਰੇ ਮਾਪਦੰਡ ਨੇ। ਜਾਂ ਇੰਜ ਕਹਿ ਲਓ ਕਿ ਇੰਡੀਅਨ ਆਪਣੇ ਪਿਆਰ ਦੀ ਬਜਾਏ ਦੂਜਿਆਂ ਦੇ ਪ੍ਰੇਮ ਦੇ ਪ੍ਰਤੀ ਵਧੇਰੇ ਸੈਂਸਟਿਵ (ਚੇਤਨ), ਵਧੇਰੇ ਇਮੋਸ਼ਨਲ (ਭਾਵੁਕ) ਤੇ ਹੋਰ ਵੀ ਵੱਧ ਐਕਸਾਈਟੀ (ਉਤੇਜਤ) ਹੁੰਦੇ ਨੇ ਜੀ। ਦੂਜਿਆਂ ਦੀਆਂ ਪ੍ਰੇਮ ਕਹਾਣੀਆਂ ਨੂੰ ਖਾਣੇ ਨਾਲ ਸਲਾਦ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿਚ ਗ੍ਰਹਿਣ ਕਰਦੇ ਨੇ। ਇਸ ਨਾਲ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਸਪੈਸ਼ਲ ਪ੍ਰੋਟੀਨ ਮਿਲਦੀ ਏ। ਜਿਸ ਨਾਲ ਉਹ 'ਸ਼ਕਤੀਮਾਨ' ਬਣ ਜਾਂਦੇ ਨੇ। ਇੱਥੇ ਤਾਂ ਕਬਰ ਵਿਚ ਪੈਰ ਲਮਕਾਈ ਬੈਠੇ ਕਿਸੇ ਬੁੱਢੇ ਸੱਜਣ ਨੂੰ ਕਿਸੇ ਦੇ ਪ੍ਰੇਮ ਪ੍ਰਸੰਗ ਦੀ ਭਿਨਕ ਪੈ ਜਾਵੇ ਤਾਂ ਕਬਰ ਵਿਚੋਂ ਪੈਰ ਕੱਢ ਕੇ ਆਪਣੇ ਸੁੱਕੇ ਬੁੱਲ੍ਹਾਂ ਉੱਤੇ ਜੀਭ ਫੇਰਨ ਲੱਗ ਪੈਂਦਾ ਏ ਜੀ। ਇੰਡੀਆ ਵਿਚ ਜਿਸ ਦਿਨ ਚੈਨਲ ਵਾਲੇ ਪ੍ਰੋਫ਼ੈਸਰ ਮੁਟੁਕਨਾਥ ਤੇ ਉਹਨਾਂ ਦੀ ਫ਼ੀ-ਮੇਲ ਸਟੂਡੈਂਟ ਜੁਲੀ ਦੀ ਪ੍ਰੇਮ ਕਹਾਣੀ ਤੇ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਪਿਛਲੇ ਜਨਮ ਦੇ ਸੰਬੰਧ ਨੂੰ ਟੀ. ਵੀ. ਉੱਤੇ ਵਾਰੀ ਵਾਰੀ ਵਿਖਾਉਂਦੇ ਨੇ, ਉਸ ਦਿਨ ਇੰਡੀਅਨ ਦਰਸ਼ਕਾਂ ਦੇ ਚਿਹਰੇ ਉੱਤੇ ਚਮਕ ਦੇਖਣ ਵਾਲੀ ਹੁੰਦੀ ਏ। ਮਹਿੰਗਾਈ ਦੀ ਦੁਨੀਆਂ ਵਿਚੋਂ ਨਿਕਲ ਕੇ ਉਹ ਪ੍ਰੇਮ ਦੀ ਦੁਨੀਆਂ ਵਿਚ ਪਹੁੰਚ ਜਾਂਦੇ ਨੇ ਤੇ ਇਹ ਵੀ ਭੁੱਲ ਜਾਂਦੇ ਨੇ ਕਿ ਬੱਚਿਆਂ ਦੀ ਫੀਸ ਭਰਨ ਲਈ ਬਟੂਆ ਜਵਾਬ ਦੇ ਚੁੱਕਿਆ ਏ। ਹੈ ਨਾ ਇਹ ਵੀ ਇਕ ਅਜੂਬਾ ਈ ਜੀ ! ਹੈਰਾਨੀ ਵਾਲੀ ਗੱਲ ਇਹ ਈ ਬਈ 'ਵਰਡ ਅਜੂਬਾ ਸਲੈਕਸ਼ਨ ਕਮੇਟੀ' ਦੀ ਨਜ਼ਰ ਇੰਡੀਆ ਦੇ ਇਸ ਅਜੂਬੇ ਉੱਤੇ ਕਿਉਂ ਨਹੀਂ ਪਈ? ਜੇ ਪੈ ਜਾਂਦੀ ਤਾਂ ਤਾਜ ਪਿੱਛੇ ਰਹਿ ਜਾਂਦਾ ਤੇ ਸ਼ਹਿਨਸ਼ਾਹ ਤੇ ਉਸਦੀ ਵਾਈਫ਼ ਮੁਮਤਾਜ ਦੀ ਆਤਮਾ ਦੋਵੇਂ ਇਸ ਬ੍ਰਾਹਮੰਡ ਵਿਚ ਭੌਂਦੇ ਹੋਏ ਛਣਕਣੇ ਵਜਾਉਂਦੇ ਫਿਰਦੇ।

ਵੈਸੇ ਇੰਡੀਆ ਵਿਚ ਤਾਜ ਦੇ ਇਲਾਵਾ ਵੀ ਹੋਰ ਕਈ ਅਜੂਬੇ ਨੇ—ਇਹਨਾਂ ਵਿਚ ਤਾਜ ਕਰੀਡੋਰ ਮਾਮਲੇ ਦੀ ਅਸੀਂ ਚਰਚਾ ਨਹੀਂ ਕਰਾਂਗੇ। ਇਹ ਲਕਸ ਕੋਜ਼ੀ ਬੁਨਿਆਨ ਵਾਂਗ ਮਾਇਆ ਤੇ ਯੂ.ਪੀ.ਏ. ਵਿਚਕਾਰ 'ਅੰਦਰ ਕੀ ਬਾਤ ਹੈ'। ਤਾਜ ਦੇ ਇਲਾਵਾ ਆਪਣੇ ਇੰਡੀਆ ਵਿਚ ਹੋਰ ਵੀ ਕਈ ਅਜੂਬੇ ਨੇ, ਜਿਹਨਾਂ ਉਪਰ ਅਸੀਂ ਸਿਲਸਿਲੇਵਾਰ ਚਰਚਾ ਕਰਾਂਗੇ। ਮੀਡੀਆ ਨੂੰ ਸਾਡੀ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ ਬੇਨਤੀ ਹੋਵੇਗੀ ਕਿ ਉਹ ਇਹਨਾਂ ਅਜੂਬਿਆਂ ਨੂੰ ਵੀ, ਹੋਰ ਫਾਲਤੂ ਪੰਗਿਆਂ ਵਾਂਗ ਈ, ਵੱਡੀ ਐਕਸਾਈਟਮੈਂਟ ਨਾਲ ਹਾਈ ਲਾਈਟ ਕਰਨ ਤਾਂਕਿ ਭਵਿੱਖ ਵਿਚ ਦੁਨੀਆਂ ਦੇ ਸੱਤ ਅਜੂਬਿਆਂ ਉੱਤੇ ਜੇ ਕੋਈ ਕਮੇਟੀ ਮੁੜ ਵਿਚਾਰ ਕਰਨ ਬੈਠੇ ਤਾਂ ਨਿਰੋਲ ਇੰਡੀਆ ਦੇ ਅਜੂਬੇ ਈ ਸੰਸਾਰ ਦੇ ਸੱਤ ਅਜੂਬਿਆਂ ਉੱਤੇ ਭਾਰੂ ਹੋ ਜਾਣ। ਇਸ ਨਾਲ ਦੁਨੀਆਂ ਵਿਚ ਇੰਡੀਆ ਦੀ ਰੈਪੂਟੇਸ਼ਨ ਵਧੇਗੀ।…ਰੈਪੂਟੇਸ਼ਨ ਵਧੇਗੀ ਤਾਂ ਟੂਰਿਸਟਾਂ ਦੀ ਇੰਡੀਆ ਵਿਚ ਆਮਦ ਵਧੇਗੀ, ਜਿਸ ਨਾਲ ਦੇਸ਼ ਤੇ ਦੇਸ਼-ਵਾਸੀਆਂ ਦੀ ਇਕਨੋਮੀ (ਆਰਥਿਕ ਸਥਿਤੀ) ਜਬਰਦਸਤ ਮਜ਼ਬੂਤ ਹੋਵੇਗੀ ਤੇ ਅਸੀਂ ਵਾਰੀ ਵਾਰੀ ਵਰਡ ਬੈਂਕ ਤੇ ਦੂਜੀਆਂ ਏਜੰਸੀਆਂ ਸਾਹਵੇਂ ਠੂਠਾ ਫੜ੍ਹ ਦੇ ਖਲੋਣ ਦੇ ਝੰਜਟ ਤੋਂ ਬਚ ਜਾਵਾਂਗੇ। ਇਹ ਵੀ ਹੋ ਸਕਦਾ ਏ ਕਿ ਵਰਡ ਬੈਂਕ ਤੇ ਦੂਜੀਆਂ ਏਜੰਸੀਆਂ ਸਾਡੇ ਮੁਲਕ ਦੇ ਕਰਤਾ-ਧਰਤਾਵਾਂ ਅੱਗੇ ਠੂਠਾ ਫੜ੍ਹ ਕੇ ਖੜ੍ਹੀਆਂ ਹੋ ਜਾਣ ਤੇ ਮੁਲਕ ਦੇ ਕਰਤਾ-ਧਰਤਾਵਾਂ ਨੂੰ ਫੰਡਿੰਗ ਦੇ ਬਦਲੇ ਕਮੀਸ਼ਨ ਖਾਣ ਦਾ ਮੌਕਾ ਘਰ ਬੈਠੇ-ਬਿਠਾਏ ਮਿਲ ਜਾਵੇ।

ਤਾਜ ਦੇ ਇਲਾਵਾ ਇੰਡੀਆ ਵਿਚ ਅਜੂਬਾ ਨੰਬਰ ਦੋ ਇਹ ਵੇ ਜੀ ਕਿ ਇੱਥੇ ਦੇ ਪ੍ਰੰਬਧਕੀ ਢਾਂਚੇ ਵਿਚ ਭਰਿਸ਼ਟਾਚਾਰ ਉਪਰ ਤੋਂ ਹੇਠਾਂ ਤੀਕ ਗੁੰਦਿਆ-ਪਰੋਇਆ ਹੋਇਆ ਏ ਤੇ ਸਾਰੀਆਂ ਚੋਣਾ ਸਮੇਂ 'ਵੋਟ ਅਗੇਂਸਟ ਕੁਰਪਸ਼ਨ' ਦਾ ਨਾਅਰਾ ਉਛਾਲਨ ਦੇ ਬਾਵਜੂਦ ਪ੍ਰਬੰਧਕੀ ਢਾਂਚਾ ਪੀਸਾ ਦੀ ਮੀਨਾਰ ਵਾਂਗ ਥਾਵੇਂ ਗੱਡਿਆ ਰਹਿੰਦਾ ਏ। ਜਿਹੜਾ ਉਸਨੂੰ ਹੇਠੋਂ ਹਿਲਾਉਂਦਾ ਏ, ਕੁਝ ਦਿਨਾਂ ਬਾਅਦ ਉਹੀ ਉਸਦੇ ਉਪਰ ਬੈਠਾ ਨਜ਼ਰ ਆਉਂਦਾ ਏ।

ਅਜੂਬਾ ਨੰਬਰ ਤਿੰਨ ਇਹ ਵੇ ਜੀ ਕਿ ਇੰਡੀਆ ਦੀ ਪਾਲਿਟਿਕਸ ਵਿਚ ਮਿਕਸਿੰਗ ਤੇ ਰੀ-ਮਿਕਸਿੰਗ ਦੀ ਪ੍ਰਤੀਕ੍ਰਿਆ ਚੌਵੀ ਘੰਟੇ ਚੱਲਦੀ ਰਹਿੰਦੀ ਏ। ਇੱਥੇ ਰਾਜਨੀਤੀ ਦੇ ਹਮਾਮ ਵਿਚ ਲਠੈਤ, ਗੈਂਗਸਟਰ, ਡਾਨ, ਦਲਾਲ ਤੇ ਡਾਕੂ ਵੀ ਆਪਣੇ ਕੱਪੜੇ ਲਾਹੀ ਨਜ਼ਰ ਆਉਂਦੇ ਨੇ ਜਨ-ਸੇਵਕ ਵੀ ਉਹਨਾਂ ਨਾਲ ਗਲਵੱਕੜੀਆਂ ਪਾਉਂਦੇ ਦਿਖਾਈ ਦੇਂਦੇ ਨੇ। ਯਾਨੀ ਇਸ ਹਮਾਮ ਵਿਚ ਮਿਕਸਿੰਗ ਤੇ ਰੀ-ਮਿਕਸਿੰਗ ਸਦਕਾ ਡਾਕੂ ਲੋਕ ਰਾਜਨੀਤਿਕ ਬਣ ਜਾਂਦੇ ਨੇ ਤੇ ਰਾਜਨੀਤਿਕ ਡਾਕੂ ਦੀ ਭੂਮਿਕਾ ਵਿਚ ਆ ਜਾਂਦੇ ਨੇ। ਇਸ ਤੋਂ ਵੱਡਾ ਅਜੂਬਾ ਹੋਰ ਕਿਹੜਾ ਹੋਵੇਗਾ ਜੀ?

ਅਜੂਬਾ ਨੰਬਰ ਚਾਰ ਇਹ ਵੇ ਕਿ ਇੱਥੇ ਕੋਈ ਵੀ ਧਾਕੜ ਆਦਮੀ ਰੇਵੈਨਿਊ ਵਾਲਿਆਂ ਦੀ ਮਦਦ ਨਾਲ ਜਾਂ ਫੇਰ ਕਿਸੇ ਪਾਲੀਟੀਸ਼ੀਅਨ ਦੇ ਅਸ਼ੀਰਵਾਦ ਨਾਲ ਕਿਸੇ ਵੀ ਗਰੀਬ ਆਦਮੀ ਦੀ ਜ਼ਮੀਨ 'ਤੇ ਕਬਜ਼ਾ ਕਰ ਸਕਦਾ ਏ। ਯਾਨੀ ਜ਼ਮੀਨ ਕਿਸੇ ਦੀ ਤੇ ਕਬਜ਼ਾ ਕਿਸੇ ਹੋਰ ਦਾ। ਇਹ ਵੀ ਤਾਂ ਇਕ ਅਜੂਬਾ ਈ ਹੋ ਗਿਆ ਨਾ ਜੀ?

ਅਜੂਬਾ ਨੰਬਰ ਪੰਜ ਇਹ ਵੇ ਕਿ ਇੰਡੀਆ ਵਿਚ ਦਸਵੀਂ ਫੇਲ੍ਹ ਆਦਮੀ ਐਮ.ਬੀ.ਬੀ.ਐਸ. ਦੀ ਡਿਗਰੀ ਲੈ ਕੇ ਆਪਣੀ ਪ੍ਰੈਕਟਿਸ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਸਕਦਾ ਏ ਤੇ ਲੋਕਾਂ ਦੀਆਂ ਜ਼ਿੰਦਗੀਆਂ ਨਾਲ ਖੇਡ ਸਕਦਾ ਏ। ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਜਾਲ੍ਹੀ ਡਿਗਰੀਆਂ ਦੇ ਸਹਾਰੇ ਇੱਥੇ ਮਾਸਟਰ ਜਾਂ ਪ੍ਰੋਫ਼ੈਸਰ ਬਣ ਕੇ ਵਿਦਿਆਰਥੀਆਂ ਦਾ ਮਾਰਗ-ਦਰਸ਼ਨ ਕਰਨਾ ਵੀ ਕੋਈ ਮੁਸ਼ਕਿਲ ਕੰਮ ਨਹੀਂ। ਦੁਨੀਆਂ ਇਸ ਨੂੰ ਵੀ ਅਜੂਬਾ ਮੰਨ ਸਕਦੀ ਏ ਜੀ ਕਿ ਵਿਸ਼ਵ-ਗੁਰੂ ਕਹਾਉਣ ਵਾਲੇ ਭਾਰਤ ਵਿਚ, ਜਾਲ੍ਹੀ ਡਿਗਰੀ-ਧਾਰੀ ਗੁਰੂਆਂ ਦੀ ਥੁੜ ਨਹੀਂ ਜੀ।

ਅਜੂਬਾ ਨੰਬਰ ਛੇ ਇਹ ਵੇ ਕਿ ਦੁਨੀਆਂ ਦੇ ਹੋਰਨਾਂ ਮੁਲਕਾਂ ਵਿਚ ਤਾਂ ਧਰਤੀ ਉੱਤੇ ਰੁੱਖ ਉਗਾਏ ਜਾਂਦੇ ਨੇ ਜਦਕਿ ਇੱਥੇ ਕਾਗਜ਼ਾਂ ਉਪਰ ਵੀ ਰੁੱਖ ਉਗਾਏ ਜਾ ਸਕਦੇ ਨੇ ਤੇ ਬਾਅਦ ਵਿਚ ਕਾਗਜ਼ਾਂ ਵਿਚ ਈ ਸਰਟੀਫਾਈਜ਼ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਜਾਂਦੇ ਨੇ ਕਿ ਸੋਕਾ, ਹੜ੍ਹ, ਕੋਹਰਾ ਤੇ ਬਰਫ਼ਬਾਰੀ ਕਾਰਣ ਨਸ਼ਟ ਵੀ ਹੋ ਗਏ ਨੇ। ਵਧੇਰੇ ਇੰਟੈਲੀਜੈਂਟ ਅਫ਼ਸਰ ਗਲੋਬਲ ਵਾਰਮਿੰਗ ਦੇ ਮੱਥੇ ਸਾਰਾ ਕੁਝ ਮੜ੍ਹ ਕੇ 'ਰੁੱਖ-ਲਾਓ…' ਦਾ ਸਾਰਾ ਬਜਟ ਹਜ਼ਮ ਕਰ ਜਾਂਦੇ ਨੇ। ਇਹ ਵੀ ਇਕ ਅਜੂਬਾ ਈ ਏ ਨਾ ਜੀ?

ਅਜੂਬਾ ਨੰਬਰ ਸੱਤ ਇਹ ਵੇ ਕਿ ਇੰਡੀਆ ਦੇ ਕਿਸੇ ਵੀ ਦਫ਼ਤਰ ਵਿਚ ਕੋਈ ਵੀ ਕੰਮ ਕਰਵਾਉਣਾ ਮੁਸ਼ਕਿਲ ਨਹੀਂ—ਨਕਦ ਨਾਰਾਇਣ ਦੇ ਪ੍ਰਤਾਪ ਨਾਲ ਇੱਥੇ ਫਾਈਲਾਂ ਨੂੰ ਖੰਭ ਲੱਗਦਿਆਂ ਦੇਰ ਨਹੀਂ ਲੱਗਦੀ ਤੇ ਕਾਇਦੇ ਕਾਨੂੰਨ ਰਾਤੋ-ਰਾਤ ਬਦਲ ਜਾਂਦੇ ਨੇ।…ਅਜੂਬੇ ਹੋਰ ਵੀ ਨੇ ਜੀ ਇੰਡੀਆ ਵਿਚ ਤੇ ਇਹੋ ਜਿਹੇ ਕਿ ਦੁਨੀਆਂ ਵਾਲੇ ਦੰਦਾਂ ਹੇਠ ਉਂਗਲ ਨੱਪ ਲੈਣ ; ਪਰ ਜਦੋਂ ਦੁਨੀਆਂ ਨੇ ਅਜੂਬਿਆਂ ਦੀ ਗਿਣਤੀ ਸੱਤ ਤੀਕ ਰੱਖੀ ਹੋਈ ਏ ਤਾਂ ਆਪਾਂ ਬਾਕੀ ਦੇ ਅਜੂਬੇ ਦੱਸ ਕੇ ਦੁਨੀਆਂ ਵਾਲਿਆਂ ਦਾ ਟਾਈਮ ਕਿਉਂ ਖਰਾਬ ਕਰੀਏ…?
*** *** ***
ਇਹ ਅਨੁਵਾਦ ਅ.ਪੰ. ਮੀਰਜ਼ਾਦਾ : ਅੰਕ : 5.---ਜਨਵਰੀ-ਮਾਰਚ 2008.ਵਿਚ ਛਪਿਆ ਹੈ।